|
Τίτλος: Οι γάμοι του Φίγκαρο
Μουσική σύνθεση: Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ
Διασκευή: Μανώλης Σκουλούδης
Εκδότης: Leipzig Anton Benjamin
Ημερομηνία έκδοσης: 1925
Μουσική δομή
Εισαγωγή (Ouverture, Figaro’s Hochzeit)
1. Marsch (tempo di marcia). Το απόσπασμα αυτό είναι μεταγραφή του Αρ. 22 Marsch «Ecco la Marcia! Andiamo!»
2. Chor (βασισμένο στο χορωδιακό "Amanti costanti, seguaci d'amor" του τέλους της τρίτης πράξης της όπερας. Στο επάνω μέρος του αντιγράφου αναγράφεται: «Αυτό χορεύεται».
3. Andante. Στο επάνω μέρος του αντιγράφου Νο 3 αναγράφεται: "Το χόρευε ο Γριμάνης solo σ' ένα ενδιάμεσο με ένα παραπέτασμα πίσω του".
3α. Reprise du Chor.
4. Farantola (andante ma non troppo). Αυτό το μέρος (Νο 4), σύμφωνα με τις υποδείξεις του αντιγράφου, ερμηνεύεται "στο τέλος του έργου που συναντιούνται όλοι στα σκοτεινά".
Παρατηρήσεις
Στους φακέλους με τις παρτιτούρες έχουν βρεθεί τα εξής:
1) Αναγωγή για πιάνο και φωνή της όπερας Die Hochzeit des Figaro (Οι γάμοι του Φίγκαρο) εκδ. Peters Λειψία, υπεύθ. εκδ. Gustav F. Kogel.
2) Οι πάρτες των οργάνων της εισαγωγής (Ouverture) των Γάμων του Φίγκαρο σε έκδοση Anton Benjamin, Leipzig (1925).
3) Χειρόγραφες πάρτες οργάνων τις οποίες ο Σκουλούδης έχει επεξεργαστεί σύμφωνα με την έκδοση Anton Benjamin.
4) Παρτιτούρα ορχήστρας (χειρόγραφη), η οποία συνιστά διασκευή και ενορχήστρωση επιλεγμένων αποσπασμάτων της έκδοσης της όπερας του Mozart από τον M. Σκουλούδη.
Από τον αριθμό των οργάνων που αναγράφονται στην παρτιτούρα ορχήστρας αλλά και από τις σωζόμενες πάρτες φαίνεται ότι για το ανέβασμα του έργου χρησιμοποιήθηκε δωδεκαμελής ορχήστρα. Σύμφωνα, όμως, με τα προγράμματα των παραστάσεων του 1935, είχε γίνει μεταγραφή της μουσικής του Μότσαρτ για σεξτέτο από τον Μανώλη Σκουλούδη. Η μεταγραφή αυτή, όμως, δεν έχει βρεθεί ανάμεσα στις σωζόμενες παρτιτούρες.
Από τα προγράμματα των παραστάσεων συνάγεται ότι οι παρτιτούρες του αρχείου του Εθνικού Θεάτρου για το έργο Οι γάμοι του Φίγκαρο προορίζονταν για την παράσταστση της 4/1/1941, στο θέατρο Παλλάς, για 12μελή ορχήστρα, με διευθυντή τον Γεώργιο Λυκούδη.
Πολύ μεγάλο μέρος από τις σωζόμενες παρτιτούρες, που περιγράφτηκε παραπάνω, δεν ψηφιοποιήθηκε, είτε γιατί δεν συνιστούσαν πρωτότυπη μουσική σύνθεση, είτε γιατί πολλές από αυτές αποτελούσαν αντίγραφα ήδη εκδομένων μουσικών έργων.
|
